Laatste blog vanuit India

8 juli 2010
 India , Dharmsla  40°

Dit is de laatste blog van mij alleen, en de laatste vanuit India! Morgenavond vertrek ik naar Delhi om Sjoerd op te halen. Dan komen we nog een paar dagen terug naar Dharamsala, en dan gaan we echt het grote avontuur tegemoet. Ik heb er zin in, maar ik vind het ook jammer dat ik hier weg ga. Het is hier wel prima, het is echt een thuis geworden, en met de stagiaires (afgelopen weekend zijn nummer 5 & 6 aangekomen) is het ontzettend gezellig! Ik zal de mensen hier missen, mijn eigen stekje, de bijzondere plek die het toch wel is, ook al vond ik dat eerst niet, het lekker alleen zijn (niet verkeerd opvatten, ik vind jullie lief!)…. En nog veel meer!
Maar ik heb ook heel veel zin om rond te reizen, met Sjoerd, hem wegwijs te maken in de chaos die India heet. Samen naar Nepal, Tibet én China! Maar ik heb nu eerlijk gezegd minder zin om naar Tibet te gaan dan in februari. Ik heb gezien hoe het er in Tibet uit zou moeten/kunnen zien, en dat zal waarschijnlijk tegenvallen. Ik vind het nog steeds moeilijk om tegen Tibetanen te zeggen waar ik nu heen ga: ik ga naar jouw mooie land, waar je zelf niet heen kunt, en wat je misschien zelfs nog nooit gezien hebt. En de georganiseerde tours die op internet staan vertrouw ik voor geen meter: ‘echte Tibetaanse gids die ook Engels spreekt, dus je krijgt alles van de cultuur mee!’ en ‘ga op bezoek bij een verborgen volkje’. Ten eerste, het zijn geen aapjes, en ten tweede, in Tunesië reed je in file naar dat soort “unieke plekken”… Nou ja, we gaan het zien! Inmiddels is alles aan mij China-proof: mijn hyves/facebook/enz profiel is aangepast, m’n computer geleegd, mijn vrijheidsarmbandje terug naar Nederland gestuurd.. Bizar! Je moet trouwens met een tour mee, je mag niet zelf rondreizen in China, geen auto huren, op je visumaanvraag moet je per dag vermelden waar je bent… zucht. Ik ben nooit zo van het plannen.

Maar voor we te melancholisch worden  eerst nog wat leuke verhaaltjes.
Ik ben de afgelopen weekenden steeds naar Lower Dharamsala geweest. Eerst om nog wat stof en een mooooiie kurti (Indiaas shirt/jurkje achtig) te kopen. Het weekend erna was de Karmapa jarig, die is het hoogst na de Dalai Lama en Panchen Lama. Hij werd 25 en gaf een feestje voor alle Tibetaantjes en toeristjes die maar wilden komen. Mannetje of 1000 denk ik. En we kregen allemaal een stukje taart! Tsampa taart (tibetaanse gerst iets… lekker!) en een muffin. Grappig! En, modern als hij is, sprak hij ook nog wat woorden in het Engels.
Afgelopen zaterdag zijn we naar het Norbulingka geweest. Slecht dat ik daar nog niet eerder was geweest… maar ja beter laat dan nooit. Het is een instituut om de Tibetaanse cultuur en ambachten te behouden. Een prachtige (Japanse) tuin, en dan wat zaaltjes waar mensen leren tangka’s maken (Tibetaanse uh ja muurdecoratie, schilderingen van goden etc omlijst met quilt), bronzen beelden (ook hele grote Boeddha’s!) en houtsnijwerk. Ik denk dat ik Sjoerd hier ook mee naar toe neem. Erg mooi om te zien! Ook het poppenmuseum gezien, waar ze Tibetaanse poppen hebben met alle prachtige kleren en kostuums aan. En er is een kleine tempel, waarvan ik eigenlijk had verwacht dat die heel groot zou zijn. Hij is klein en niet heel mooi vergeleken met wat ik heb gezien! Maar ja de rest is mooi. Er is ook een zwembad vlakbij, en het schijnt dat je daar (ZELFS ALS VROUW!) heerlijk kunt zwemmen, maar het zwembad kwam al naar ons toe ’s middags; regen! De moesson is nu echt begonnen, alles is klam, het regent vaak en lang. Ik vraag me ernstig af hoe ik m’n laatste wasje kan drogen. Misschien toch nog een laatste keer naar mijn wasserette, die inmiddels (van mijn geld???) compleet gerenoveerd is.
Verder ben ik nog naar een filmpremière geweest, heb ik een hele dag bergbeklommen en natuurlijk de berg weer afgedaald (dat laatste vind ik veel enger en zwaarder), bij een Indiase familie gegeten, meegelopen in de wake op World Torture Day, interviews gehouden met bejaarden en vluchtelingen die net uit Tibet kwamen, heb ik het voetbal gevolgd (= korte nachten door het tijdsverschil..), en de 75e verjaardag van de Dalai Lama meegemaakt. Bij de wedstrijd Nederland-Brazilie zaten we in een café met allemaal pro-Brazilie monniken, erg gezellig! Maar het wordt nog een uitdaging om de finale te zien, eigenlijk zouden we dan namelijk in de bus naar Dharamsala zitten, en overdag gaan er geen bussen, treinen zijn lastig… Ik hoop de wedstrijd te kunnen zien met al m’n vrienden hier!
De verjaardag van de Dalai Lama was erg leuk, maar het viel wel een beetje in het water… we stonden er al om 7.30 uur, maar konden alsnog niet overdekt staan. Dus toen was het 1,5 uur wachten in de stromende regen totdat het begon. En iedereen had een paraplu maar die maakte je alleen maar natter… paraplu-gevechten! Haha. Maar, ik heb nog even afscheid kunnen nemen van de Dalai Lama, ik heb hem weer gezien. En er waren wat leuke optredens.
De afgelopen week heb ik nog snel de laatste restaurants van m’n lijstje gestreept, de allerlaatste souvenirs gekocht, m’n tas langzaam ingepakt (nu al, goed he?!). Morgen is m’n laatste werkdag, het fotoboek is nu echt bijna af, en volgende week wordt het dan afscheid nemen.

Ik weet niet of ik nog blogs ga schrijven, ook niet of dat überhaupt kan in China of dat de site geblokkeerd is (zoals met Amnesty, sommige westerse media, buiten natuurlijk pagina’s over Tibet/Taiwan/Tiananmensquare!). Voor de zekerheid: op 12 augustus kom ik om 17.45 uur aan op Schiphol! (Sjoerd komt rond 20.00 uur aan). En dan moeten we maar snel weer afspreken om bij te kletsen! Daar kijk ik wel naar uit 

Liefs Jacqueline